Ο Παιδικός Σταθμός « Λογοπαίγνι » ιδρύθηκε από την παιδαγωγό και λογοθεραπεύτρια Ζηδιανάκη Σοφία και έχει ως βασικό στόχο τη γνωστική ανάπτυξη και   την προσωπική εξέλιξη των παιδιών, ηλικίας δύο έως πέντε ετών, μέσα από τη   βιωματική εμπλοκή τους και την αλληλεπίδρασή τους με το κοινωνικό και φυσικό περιβάλλον. Πρωταρχικό μας μέλημα είναι τα παιδιά που θα έρθουν στο χώρο μας να αισθανθούν αγάπη και ασφάλεια. Προσπαθήσαμε λοιπόν να δημιουργήσουμε ένα υγιές και χαρούμενο περιβάλλον, με χώρους πλούσιους σε ερεθίσματα που δίνουν τη δυνατότητα στο παιδί να εξερευνήσει το κόσμο γύρω του και ερχόμενο σε συνεχή αλληλεπίδραση  μαζί του, να διευρύνει τις γνώσεις του.
 Έτσι, θέτουμε τις βάσεις για τη σωστή και ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας του.

Ο Παιδικός Σταθμός « Λογοπαίγνι » εφαρμόζει μια πρωτότυπη μέθοδο Δημιουργικής Απασχόλησης, η οποία στηρίζεται στο διάλογο και στο παιγνίδι .

Οι βασικές μας αρχές στηρίζονται στην παιδαγωγική της Μαρίας Μοντεσσόρι και του Ρούντολφ Στάινερ. 

Η ελεύθερη έκφραση μέσα από τέχνες και δραστηριότητες έχει σκοπό να δημιουργήσει μία εσωτερική παρόρμηση στα παιδιά για μάθηση .

Μέσα από δραστηριότητες όπως η ζωγραφική , η μουσική ,η κηπουρική αλλά και οι ξένες γλώσσες τα παιδιά αναπτύσσουν την φαντασία και την δημιουργικότητα τους.

Τα θέματα δίνονται στα παιδιά μέσα από διάφορες μορφές τέχνης γιατί έτσι ανταποκρίνονται καλύτερα και εκφράζονται πιο ελεύθερα.

Γνωρίζουμε όλοι ότι η Προσχολική Αγωγή αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο του εκπαιδευτικού συστήματος, αποτελεί ευθύνη και σκοπό του σχολείου μας να βοηθήσουμε τα παιδιά ώστε να εξελιχθούν σωματικά, συναισθηματικά, νοητικά, ψυχοκινητικά, ηθικά, αισθητικά. Προτεραιότητα του σταθμού είναι η εφαρμογή κατάλληλων παιδαγωγικών πρακτικών που δίνουν ευκαιρίες στα παιδιά να αναπτύξουν τις ιδέες τους, να διατυπώσουν υποθέσεις και να καλλιεργήσουν τις ικανότητες-δεξιότητες τους.

Το νηπιαγωγείο λειτουργεί σαν οικιακός χώρος . Η μίμηση στην νηπιακή ηλικία είναι η βασική συμπεριφορά από το παιδί και χρησιμοποιείται ως θεμελιώδες εργαλείο της προσχολικής εκπαιδευτικής δραστηριότητας .

Ο εκπαιδευτικός οφείλει να είναι κατάλληλα εκπαιδευμένος ώστε να χρησιμοποιεί τις δυνάμεις μίμησης των παιδιών και αποτελεί πρότυπο μίμησης και να δρα κατάλληλα με αυτό το σκοπό
Ως κυρίαρχο διδακτικό μέσο αναδεικνύεται το παιχνίδι. Μέσα από αυτό τα παιδιά συνεργάζονται με τους συνομηλίκους τους, μαθαίνουν να συνυπάρχουν με τους άλλους, ενθαρρύνονται να σκέφτονται, να εξερευνούν και να επιλύουν προβλήματα που έχουν νόημα για εκείνα. Το παιχνίδι κινητοποιεί τη φαντασία τους, ενθαρρύνει τη συνεργασία και το διάλογο βοηθώντας τα να κοινωνικοποιηθούν.
Οι εκπαιδευτικοί του παιδικού σταθμού καθοδηγούν και ενθαρρύνουν τα παιδιά, πάντα με σεβασμό στους προσωπικούς ρυθμούς του κάθε ενός. Η παιδοκεντρική αντίληψη που δίνει βάση στην ανάπτυξη της ικανότητας και της ατομικότητας διατρέχει ολόκληρο το μαθησιακό πρόγραμμα του παιδικού σταθμού. Σημαντική επίσης είναι η συνεργασία σχολείου και οικογένειας. Η συμμετοχή των γονιών επιδιώκεται και κρίνεται απαραίτητη. Η συχνή επαφή και επικοινωνία ανάμεσα σε εκπαιδευτικούς και γονείς αποτελεί προτεραιότητα μας.

Ό,τι αφορά την προσαρμογή του παιδιού στον παιδικό σταθμό «Λογοπαίχνι», ακολουθούμε ένα πρόγραμμα που αποτελείται από 3 στάδια.

• Στο πρώτο στάδιο, οι γονείς έρχονται μαζί με το παιδί τους για να γνωρίσει το χώρο, τους μελλοντικούς του συμμαθητές, τις δασκάλες του, το προσωπικό και παραμένει μια ώρα περίπου ημερησίως για παιχνίδι στον εξωτερικό χώρο. Αυτό γίνεται ανάλογα με τις δυνατότητες των γονέων, για μια εβδομάδα περίπου.
• Στο δεύτερο στάδιο, την επόμενη εβδομάδα δηλαδή, το παιδί έρχεται με ένα συγγενικό του άτομα (μαμά, μπαμπάς, γιαγιά, θεία…) και λαμβάνει μέρος και σε ομαδικές δραστηριότητες, σε εξωτερικό και εσωτερικό χώρο. Σε αυτό το στάδιο ο γονέας αποχωρεί σταδιακά μετά από συνεννόηση με το παιδί και εφόσον δει ότι νιώθει οικειότητα στο χώρο. Δηλαδή, όταν τη δεύτερη ή τρίτη μέρα (αυτής της εβδομάδας) δει ότι το παιδί φεύγει μόνο του και αναζητά την παρέα άλλων, συνεννοείται μαζί του ότι θα λείψει για λίγο (περίπτερο-ψώνια) και μας αφήνει τον αριθμό του κινητού του ώστε να μπορούμε να τον ειδοποιήσουμε για οτιδήποτε προκύψει.
• Εφόσον η προσαρμογή προχωρά και το παιδί αισθάνεται όλο και πιο άνετα (π.χ. έρχεται επιλέγοντάς το αυτό ή έρχεται με διάθεση), φτάνουμε στο τρίτο στάδιο, όπου το παιδί αποχαιρετά τον γονέα στην αυλή (ή μπαίνει στο σχολικό) και μπαίνει στο σταθμό για να κρεμάσει την τσάντα του κτλ.